วันนี้บุญรักษาจะกล่าวถึง ผลของการฝึกจิตให้มีสมาธิ ซึ่งสามารถช่วยให้จิตมีกำลัง มีความผ่องใส และมีความสงบ ดังที่จะขอขยายความในต่อไปนี้ค่ะ
1. สมาธิช่วยให้จิตมีกำลังหรือมีพลัง กล่าวคือ โดยธรรมชาติของมนุษย์ จิตจะคิดถึงแต่เรื่องต่าง ๆ มากมาย บางเรื่องก็คิดต่อเนื่อง บางเรื่องก็ไม่ต่อเนื่อง เดี๋ยวเรื่องนั้นเรื่องนี้ สับสนและฟุ้งซ่าน ซึ่งการที่จิตคิดแต่เรื่องต่าง ๆ มากมายนั้น จิตต้องใช้พลังงาน ทำให้จิตของเราอ่อนล้าลง
การฝึกสมาธิจะทำให้จิตหยุดคิดได้ มีความตั้งมั่นอยู่ภายใน ไม่ส่ายไปในเรื่องต่าง ๆ ทำให้จิตมีพลังเข้มแข็งแรงกล้าขึ้น ซึ่งพลังจิตอันเกิดจากสมาธิหากมีถึงระดับหนึ่งแล้ว จะทำให้จิตมีอภิญญา หรือมีสมรรถนะพิเศษเกินกว่าคนทั่วไปจะมีได้นั่นเอง
2. สมาธิช่วยให้จิตมีความผ่องใส กล่าวคือ จิตที่ฟุ้งซ่าน ซัดส่ายไปมา ย่อมทำให้ไม่มีกำลังของสมาธิ ดังนั้นหากควบคุมจิตให้หยุดคิดไม่ให้ฟุ้ซ่าน ส่ายไปมาในอารมณ์ใด ๆ แล้ว จิตก็จะมีความสงบ มีความผ่องใส และเป็นฐานรองรับปัญญาที่จะเกิดขึ้นค่ะ
3. สมาธิช่วยให้จิตมีความสงบสุข เมื่อจิตมีสมาธิตั้งมั่น แน่วแน่อยู่ในอารมณ์เดียวแล้ว ความสงบก็จะเกิดขึ้นในจิตขณะนั้น กิเลสต่าง ๆ ก็จะไม่เข้ามาในจิต ไม่มีความเครียด ความกังวล ความวิตก หรือทุกข์ใด ๆ เข้ามาในจิต จิตจึงมีความสุข เป็นสุขอันเกิดจากความสงบ จิตมีความประณีตอ่อนโยน หล่อเลี้ยงด้วยความปิติ อิ่มเอิบ และเบิกบานค่ะ
ดังนั้นสมาธิจึงเสมือนเป็นประธานในการอบรมจิต ทำให้จิตมีพลังเข้มแข็ง กล้าหาญ มีความผ่องใส สามารถนำไปพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ให้เกิดปัญญา รู้เห็นถึงสัจธรรมได้ และนำความสงบสุขมาให้แก่เรานั่นเอง

บุญรักษาค่ะ

อ้างอิงจาก พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญฺโญ, จากหอคอยสู่ดวงดาว, บริษัท ออฟเซ็ท จำกัด, หน้า42-46.