จุดเริ่มต้นของความเครียดสะสมทั้งหลาย อาจมาจากเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราเก็บมาคิด สะสมไว้ในทุก ๆ วัน กระทั่งนำไปสู่โรคต่าง ๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นโรคทางใจหรือโรคทางกายก็ตาม
วันนี้บุญรักษาจึงอยากนำบทความดี ๆ เกี่ยวกับการห้ามตนเองไม่ให้คิดมากจนเกินไป มาฝากผู้อ่านกันค่ะ

>>สังเกตความคิดของตัวเอง<< สิ่งสำคัญที่สุดที่เราควรทำคือ การพยายามสังเกตความคิดของตัวเอง หัดปล่อยให้ความคิดของเรานั้นลอยผ่านไปบ้าง ไม่ต้องเก็บมาคิดให้วุ่นวายทุกเรื่อง เพราะการเอาทุกเรื่องมาคิดรวมกัน ย่อมทำให้ปวดหัว
>>เขียนความคิดของตัวเองลงไป<< บางทีการเขียนความคิดหรือเขียนระบายความรู้สึกลงไปในสมุด คล้ายๆกับการเขียนไดอารี่ อาจทำให้เรารู้สึกดีขึ้นและจัดการกับปัญหาได้ดียิ่งขึ้นได้
>>กำหนดช่วงเวลาในการหยุดใช้ความคิด<< การที่เราพยายามคิดอยู่ตลอดเวลานั้น จะทำให้ปวดหัวและคิดอะไรไม่ออก เพราะฉะนั้นควรหาเวลาผ่อนคลาย หยุดคิดเรื่องต่างๆ เสียบ้าง เพื่อทำให้ตนเองได้รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น
>>เบี่ยงเบนความคิดของตัวเอง<< เราต้องหัดเบี่ยงเบนความคิดของตัวเองไม่ให้จดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากเกินไป เพราะการที่เอาแต่คิดอยู่อย่างนั้นจะทำให้เรารู้สึกคิดมากและฟุ้งซ่านได้ เพราะฉะนั้นจึงต้องหาอะไรมาเบี่ยงเบนความคิดของเรา เช่น หาอะไรทำให้ไม่ว่าง เพื่อที่จะได้หยุดคิดเรื่องไม่เป็นเรื่อง
>>โฟกัสสิ่งที่สำคัญในปัจจุบัน<< การเอาแต่มองย้อนแต่อดีตหรือคิดถึงอนาคต โดยไม่ได้คิดสนใจปัจจุบันเลยนั้นไม่ใช่สิ่งที่ดีนัก สิ่งสำคัญที่สุดคือปัจจุบันต่างหาก ฉะนั้นสิ่งที่เราต้องทำคือ การพยายามโฟกัสไปที่ปัจจุบัน และทำปัจจุบันให้ดีที่สุดมากกว่านั่นเองค่ะ

ดังนั้นการคิดอย่างพอดี อยู่กับเรื่องในปัจจุบันจึงเป็นสิ่งที่เราควรทำ และหัดฝึกตนเองไม่ให้คิดมากจนเกินไป เพราะการคิดมากนั้นอาจนำไปสู่ปัญหาทางสุขภาพต่าง ๆ ได้ เช่น โรคนอนไม่หลับ โรคเครียด ซึ่งล้วนแต่เป็นผลเสียต่อตนเองทั้งสิ้นค่ะ
อ้างอิงข้อมูลจาก เพจ Goodlifeupdate